ေရေပၚ အ႐ုပ္ေရးသလိုျဖစ္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးႀကိဳးပမ္းမႈ
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
“အာဏာရွင္စနစ္ကို အျမစ္ကၽြတ္ေအာင္ မခၽြတ္ႏို္င္ေသးဘဲ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ တရားဥေပဒစိုးမိုးေရးကို ႀကိဳးပမ္းေနမႈေတြဟာ ေရေပၚ အ႐ုပ္ေရးသလို အခ်ည္းႏွီး ေဆာင္ရြက္မႈေတြသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။”
ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အမွန္တကယ္ လိုလားတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြအေနနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကေန စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြအထိ တက္လွမ္းလိုတယ္ဆိုရင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ႀကိဳးကိုင္ထားဆဲ ျမန္မာစစ္တပ္ကို အရပ္သားအစိုးရစစ္စစ္တရပ္ရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္ အေရာက္ပို႔ႏိုင္ေရး ျပည္သူနဲ႔အတူ အရင္ႀကိဳးပမ္းၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ အလံုးစံုေသာ အာဏာပါ၀ါရွိတဲ့ အရပ္သားအစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႀကိဳးပမ္းမႈနဲ႔မွသာ စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုလို ျမန္မာစစ္တပ္က အာဏာရွင္တစုရဲ႕ ႀကိဳးကိုင္မႈေအာက္မွာ ရွိေနဆဲျဖစ္ၿပီး ႐ုပ္ေသးသမၼတက စစ္တပ္အေပၚ အာဏာသက္ေရာက္မႈမရွိတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ဳိးမွာ ဦးေအာင္မင္း ဦးေဆာင္တဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ဳိးေဆာင္အဖြဲ႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးေနလို႔ကေတာ့ အပစ္ရပ္ထားရင္လည္း ရပ္ထားတာပဲရွိမယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ႏို္င္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အဆင့္အထိ ေရာက္ရွိလာႏိုင္မွာမဟုတ္ဘဲ ၾကံ႕ဖြံ႔စစ္အုပ္စုရဲ႕ အခ်ိန္ဆြဲ မက္လံုးေပး ၿဖိဳခြဲမႈ နည္းဗ်ဴဟာေအာက္မွာ အခန္႔မသင့္ရင္ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ရွိရင္းစြဲ ညီညြတ္မႈေတြ ၿပိဳကြဲသြားႏိုင္သလို ညီညြတ္ေရး မၿပိဳကြဲရင္လည္း သာရင္သာသလို၊ အက်ဳိးစီးပြားေပၚလာရင္ေပၚလာသလို ကတိက၀တ္ ခ်ဳိးေဖာက္တတ္ျမဲျဖစ္တဲ့ အာဏာရွင္ေတြ ႀကိဳးကိုင္ထားဆဲ စစ္တပ္နဲ႔ တိုက္ပြဲျပန္ျဖစ္ဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကေတာ့ ေ၀လာေ၀းလို႔ပဲ ဆိုရပါမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ …
ပထမအခ်က္က … ၾကံ႕ဖြံ႔စစ္အုပ္စုဘက္က အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြဘက္က အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး လုပ္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြက ဖီလာဆန္႔က်င္ေနတာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကေန စစ္မွန္တဲ့ ႏို္င္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲအထိ တက္လွမ္းၿပီး ၂၀၀၈ အေျခခံဥေပဒ ျပင္ဆင္ေရး၊ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ စနစ္တက် ဖြဲ႔စည္းေရးနဲ႔ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးရတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးျဖစ္ၿပီး ၾကံ႕ဖြံ႔စစ္အုပ္စုရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကို ႏိုင္ငံေရးပါတီ ထူေထာင္ေစၿပီး ၂၀၀၈ အေျခခံဥေပဒေအာက္ကို ဒူးေထာက္အညံ့ခံေစေရးနဲ႔ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကို အာဏာရွင္ေတြ ႀကိဳးကိုင္ထားတဲ့ ျမန္မာစစ္တပ္ေအာက္ကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္လို ပံုစံတမ်ဳိးမ်ဳိးနဲဲ႔ သြတ္သြင္းၿပီး ဒီမိုကေရစီမ်က္ႏွာဖံုးစြပ္ထားတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္သစ္ကို ထူေထာင္ေရးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ရည္မွန္းခ်က္ခ်င္း ဖီလာဆန္႔က်င္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယအခ်က္က … ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ေအာင္ျမင္မႈယူႏုိင္သေယာင္ေယာင္ သတင္းႀကီးေနတဲ့ ဦးေအာင္မင္းဟာ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အခြင့္အာဏာရွိသူ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ၾကံ႕ဖြြံ႔႐ုပ္ေသးအစိုးရရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးအဖြဲ႔ကို အဓိက ဦးေဆာင္တဲ့ ဦးေအာင္မင္းဟာ ၾကံ႕ဖြံံ႔စစ္အုပ္စုရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏိုင္တဲ့ အခြင့္အာဏာရရွိထားသူ မဟုတ္ဘဲ ၾကံ႕ဖြံ႔စစ္အုပ္စုရဲ႕ ႀကိဳးဆြဲသမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ လူယံု (ပြဲစား) အဆင့္ေလာက္သာရွိလို႔ သူ႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႀကိဳးပမ္းမႈဟာ တိုင္းရင္းသားအင္အားစုေတြ လိုလားတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲအဆင့္အထိ မေရာက္ႏိုင္မွာ လံုး၀ေသခ်ာေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၾကံ႕ဖြံ႔အစိုးရေနာက္ကြယ္က စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ေခ်ာင္ထိုးမႈကို ဦးေအာင္ေသာင္း ခံခဲ့ရသလို ကခ်င္နဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ ထူးျခားမလာရင္ (လြယ္လြယ္နဲ႔လည္း ထူးျခားဖို႔မရွိ) ဦးေအာင္မင္းလည္း အခ်ိန္မေရြး ေခ်ာင္ထိုးခံရႏိုင္တာပါပဲ။ အဲသလို ေခ်ာင္ထိုးခံရရင္ မူ၀ါဒ တိတိက်က်မရွိတဲ့ ၾကံ႕ဖြံ႔အစိုးရၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔နဲ႔ ေဆြးေႏြးထားတဲ့ ရလဒ္ေတြ တမဟုတ္ခ်င္း ေရစုန္ေမ်ာၿပီး ေျမာင္းထဲေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးေအာင္မင္းအေနနဲ႔ အလြန္ဆံုး ႀကိဳးပမ္းေပးႏိုင္မွာနဲ႔ ႀကိဳးပမ္းခြင့္ရွိမွာက ယာယီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ရရွိ႐ံုေလာက္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ အေၾကအလည္ ေဆြးေႏြးဖို႔ကို ေနာက္ကြယ္က ဆရာႀကီးေတြက အမွန္တကယ္ ဆႏၵမရွိတာေၾကာင့္ အဲဒီကိစၥအတြက္ ဦးေအာင္မင္း ဘာမွ တတ္ႏိုင္မွာမဟုတ္တာ အေသအခ်ာပါ။
ဦးေအာင္မင္းမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ကာခ်ဳပ္္မင္းေအာင္လိႈင္ ကိုယ္တုိင္လုိက္ပါခဲ့ရင္ေတာင္ အမွန္တကယ္ အဆံုးအျဖတ္ေပးႏုိင္ မေပးႏိုင္ဆိုတာ မေသခ်ာမေရရာတဲ့ကိစၥပါ။ ၾကံ႕ဖြံ႔စစ္အုပ္စုဘက္မွာက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တိက်ေရရာတဲ့ မူ၀ါဒမရွိဘဲ ေနာက္ကြယ္က ႀကိဳးကိုင္ေနတဲ့ ဆရာႀကီးေတြက အေျခအေနအရ မီးစင္ၾကည့္ကတဲ့ မူ၀ါဒကို က်င့္သံုးေနလို႔ပါ။ လတ္တေလာအေနအထားမွာ ေနာက္ကြယ္က ဆရာႀကီးေတြ ေမွ်ာ္လင့္ထားပံုက အပစ္အခတ္ရပ္ထားႏိုင္တဲ့ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကို ၂၀၀၈ အေျခခံဥေပဒေအာက္ ၀င္ေရာက္ေရး မစည္း႐ံုးႏိုင္ေသးရင္ေတာင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲႏိုင္တာေလာက္ကို ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရၿပီလို႔ ႏိုင္ငံတကာကို ျပၿပီး အျမတ္ထုတ္ လုပ္စားေရး ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ အဲသလို ျပစားၿပီး အျမတ္ထုတ္ဖို႔ ကခ်င္ကိစၥက သူတို႔အတြက္ ဖင္ၾကားခဲခုျဖစ္ေနတာပါ။
စစ္မွန္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြဆီ တက္လွမ္းေရးမွာ အဲဒီလိုအေနအထားေတြ ျဖစ္တည္ေနတာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြအေနနဲ႔ ယာယီအပစ္အခတ္ရပ္စဲထား႐ံု ေရွ႕မတိုးေနာက္မဆုတ္ အေနအထားေလာက္မွာ ငုတ္တုတ္ေမ့ေနရတာထက္စာရင္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ၿပိဳင္တူဖိအားေပးႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတာက စစ္မွန္တဲ့ ႏို္င္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲဆီ ေရာက္ရွိဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေျခပိုရွိမွာျဖစ္ပါတယ္။ ၿပိဳင္တူဖိအားေပးဖို႔ မႀကိဳးစားဘဲ အာဖရိက ျမင္းက်ားေတြလို တေကာင္ အဆြဲခံရခ်ိန္မွာ က်န္တဲ့အေကာင္ေတြ ျမက္စားမပ်က္သလိုမ်ဳိး ျပဳမူက်င့္ၾကံေနရင္ေတာ့ ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် စစ္အာဏာရွင္ရဲ႕အစြယ္သစ္က အင္အားစုတစုခ်င္းစီရဲ႕ ဂုတ္ပိုးေပၚ လာခဲတာကို အလွည့္က် ျပန္ခံရဦးမွာ အေသအခ်ာပဲျဖစ္ပါတယ္။
“အာဏာရွင္စနစ္ကို အျမစ္ကၽြတ္ေအာင္ မခၽြတ္ႏို္င္ေသးဘဲ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ တရားဥေပဒစိုးမိုးေရးကို ႀကိဳးပမ္းေနမႈေတြဟာ ေရေပၚ အ႐ုပ္ေရးသလို အခ်ည္းႏွီး ေဆာင္ရြက္မႈေတြသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။”
အားလံုးသို႔ ေလးစားစြာျဖင့္ …
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ
ေဒါက္တာလြဏ္းေဆြ ဘေလာက္စာမ်က္ႏွာမွကူးယူသည္။
No comments:
Post a Comment